Oso berri ona izan dugu Ikastetxean!!! PAULA GOMEZ AZTERKOSTAko IPUIN lehiaketan SARIDUNA izan da. Urtero bezala gaia GURE KOSTA zen eta ipuin polita idatzi du gure ikasleak. Otsailaren 2an izango da sari banaketa BILBOn.
ZORIONAK PAULA!!!!!
Hau da Paularen ipuina:
MUTILA IZANDAKO ARRAINA
Erik eserita
zegoen laranja bat jaten. Lehiotik
begiratuz, bere anai ikusten zuen batera
eta bestera jolasean.
Bere amak, - Kontuz ez erori !! – zioen
garraxika.
Aita,
itsasontziaren timoian gidari, lasai eta txistuka; Benito Lertxundiren
ITSASOARI BEGIRA abestia bere ezpainetan.
Eguraldi aparta eta
Erikek eta bere anaiak ur gardenetara salto egiten dute eta Erikek:
- Ikus dezagun nork irauten ur azpian
denbora gehiago.
- Ados.- eta ur aspira murgiltzen da
anaia.
Erikek, behera eta
behera doan bitartean, bere anaiak toperaino egin ostean, gehiago ezinda,
goruntz, arnas bila, abiatzen da. Ur azalera heltzen denean, erabat larri
heltzen da familiaren itsasontziraino.
- Non dago Erik ?. – dio amak.
- Ez dakit, Erik behera eta behera joan
da. Nil ezin nuen gehiago… - Eriken anaiak.
Pare bat minutu
pasa ostean, denak larri. Aita ere uretara saltatzera doanena,…agertzen da
Erik olatutxoen artean. Hau ere larri agertzen da, baina ez itolarria sentitu
duelako. Erik ur azpian arnasteko gauza dela jabetu da. Arnasketa bikoizteko
dohaia duela jabetu da. “Anfibioa” .
Hurrengo
egunean, bakarrik itzultzen da hondartzara. Azkar ekiten dio uretan
murgiltzeari. Han, urpean igeri eginez, hondartzetara gerturatzen diren
arraitxoak, xabiroiak, marmokak, algak… ikusten ditu. Bainatzen ere jende
asko dabil eta apenas inor ohartzen da Erik ur azpian dabilela.
Dohaia medio, egunero joaten da, bera bakarrik, igerian gozatzera.
Hondartzatik
gertuko Itsas labarretako arkaitzetara ere gerturatzen da urpekari bat
bailitz bezala. Han ikusten ditu,
gertuago ezin, olagarroak, nekorak, kixkilak, manta arrai bat ere…
Oso pozik zegoen
eta izugarri gustatzen zitzaion dohaia zuen Erikek.
Goiz batetan, hondartzan, bere
koadrilakoekin egin zuen tope. Hauek futbolean ari ziren eta Erik ere han
hasi zen jolasean. Berehala ohartu zen, pare bat laisterketa egin
ostean, arnasketarekin arazoak zituela. Ezin arnastu, itoko bailitz bezala;
asmatikoei birikak ixten zaizkien
erara sentitzen zen bera.
Erikek , arazoa non zegoen jakin arren,
inori ez zion ezertxo ere esan eta toaila gainean etzan ostean lasaitu zen.
Egunero joaten da Erik itsas barrenetan murgiltzera. Beretzat, gu
kalean ibiltzea bezain naturala zaio bera
ur azpietan igerian ibiltzea.
Benetan oso gustora
eta pozik dagoen arren, Erikek badu bere buruan kezka bat. Dirudienez, zenbat
eta denbora gehiago ur azpian egon ,ba gero eta arazo gehiago ditu atmosferan
arnasteko. Eriki, asko gustatzen zaio urpeko mundua ezagutzea, baina,
lagunekin neskatara joatea, filmak ikustea, Reala ikustea, txirrindan
ibiltzea…eta familiarekin egotea asko gustatzen zaio.
Eta gauzak horrela…erabaki
bat hartzeko eguna heltzen zaio Eriki. Edo uretan bizi edo ta inoiz
gehiago uretan ez sartu. Azkenean non geldituko da ? Uretan ? Lurrazalean ? Itsas zabaletan ibiltzeko
aukera izan edo ta gure mendi verde ederretan ibiltzeko gai izan ? Zuk zer egingo zenuke
?
Paula Gómez
López
|
No hay comentarios:
Publicar un comentario